“Vandaag ga ik pas drinken bij het avondeten”. (14.00 uur, eentje dan  14.15 toch de 2de alweer, morgen weer een dag).

“Nee, ik kan je niet op komen halen, heb al een wijntje op (4 dus)”.

“Even kijken wie er kan rijden” (want ik wil drinken).

“Schat ik voel me helemaal niet lekker, ga lekker op bed liggen”
(wat wil je, gedronken vanaf 11 uur vanochtend).

“Hoelang is die reis met de trein?” (met de auto veel korter maar dan kan ik niet drinken).

“Ik kan best minderen”. (stiekem drinken gaat ook).

“Heb het glas weggebracht hoor”. (ook de flessen die jij niet gezien hebt).

“Nog eentje en dan ga ik mee”. (hij kijkt niet, snel even bij schenken).

 

Wat gewoon begon als voor de gezelligheid drinken, werd uiteindelijk een jarenlange strijd tegen de drank. En toen was daar die dag dat een drinkmaatje tegen mij zei dat hij naar de AA was gegaan en mij er over vertelde. Het kwartje valt, het is genoeg geweest. Die middag bel ik de AA en de volgende dag komen 2 mensen en vertellen mij hun verhaal. Die avond ga ik voor het eerst naar de groep die nu mijn thuis is. En het lukt me nu al 20 maanden om niet te drinken. En wat ik er voor doe is zo eenvoudig. Ik ga naar de groep, luister en vertel. Herken je iets in mijn verhaal en is het voor jou ook genoeg?

Weet dan dat je altijd welkom bent bij de AA. Daar staan we samen sterk.

 

Joanne.